Sa hindi inaaasahang
Pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nagdugtong,
Damang dama na ang ugong nito
Di pa ba sapat ang sakit at lahat
Na hinding hindi ko ipararanas saýo
Ibinubunyag ka ng iyong matang
Sumisigaw ng pag-sinta
Ba’t ‘di pa patulan
Ang pagsuyong nagkulang
Tayong umaasang
Hilaga’t kanluran
Ikaw ang hantungan
At bilang kanlungan mo
Ako ang sasagip saýo
Saan nga ba patungo,
Nakayapak at nahihiwagaan
Ang bagyo ng tadhana ay
Dinadala ako sa init ng bisig mo
Ba’t di pa sabihin
Ang hindi mo maamin
Ipauubaya na lang ba ‘to sa hangin
‘Wag mong ikatakot
Ang bulong ng damdamin mo
Naririto ako’t nakikinig saýo
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Lalalala…
0 Responses:
Post a Comment